Θλίψη: Πέθανε ο Νίκος Ξανθόπουλος, σε ηλικία 89 ετών – Η τεράστια πορεία του μέχρι την τελευταία του μάχη στο νοσοκομείο, οι γάμοι, τα παιδιά και τα εγγόνια του
Ο Νίκος Ξανθόπουλος πέθανε σε ηλικία 89 ετών – Τον τελευταίο καιρό νοσηλευόταν στην εντατική ιδιωτικής κλινικής με πολλά και σοβαρά καρδιολογικά προβλήματα.
Θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο και σε εκατομμύρια θαυμαστές του σε Ελλάδα και εξωτερικό έχει προκαλέσει ο θάνατος του Νίκου Ξανθόπουλου. Το «παιδί του λαού», «έφυγε» σήμερα από τη ζωή, σε ηλικία 89 ετών.
Τον τελευταίο καιρό ο Νίκος Ξανθόπουλος αντιμετώπιζε πολλά και σοβαρά καρδιολογικά προβλήματα και νοσηλευόταν διασωληνωμένος στην εντατική σε ιδιωτική κλινική στο Αιγάλεω, δίνοντας μάχη για να κρατηθεί στη ζωή, έχοντας δίπλα του την οικογένειά του.
Ο Νίκος Ξανθόπουλος αγαπήθηκε τόσο ως ηθοποιός όσο και ως τραγουδιστής. Έγινε ιδιαίτερα γνωστός, δημοφιλής και αγαπητός τη δεκαετία του ’60, ερμηνεύοντας κυρίως το ρόλο του φτωχού και κατατρεγμένου λαϊκού παιδιού που ζει μέσα στη δυστυχία αλλά τελικά λυτρώνεται, στις δραματικές ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου.
Ο Νίκος Ξανθόπουλος γεννήθηκε στη Νέα Ιωνία της Αθήνας στις 14 Μαρτίου του 1934. Παιδί Ποντίων προσφύγων μεγάλωσε φτωχικά μαζί με τη μητέρα του. Ο πατέρας του ήταν τσαγκάρης, ψαράς και αντιστασιακός, ανάμεσα σε όλα τα άλλα. Η μητέρα του τον μεγάλωσε μόνη της καθώς ο πατέρας του απουσίαζε για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Κατά τα εφηβικά του χρόνια υπήρξε αθλητής της ΑΕΚ. Πέραν του αθλητισμού, λάτρευε το διάβασμα. Μεγαλώνοντας αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο παρότι αρχικά τον γοήτευε η ιδέα να γίνει φιλόλογος. Ίνδαλμά του τότε υπήρξε ο Μάνος Κατράκης.
Σπούδασε στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Αν και ηθοποιός της θεατρικής σκηνής από το 1957 έως το 1963, αφοσιώθηκε τελικά στον κινηματογράφο.
Το 1970 ίδρυσε δικό του θίασο και περιόδευσε στην Ελλάδα.
Η τελευταία του παρουσία στον κινηματογράφο, μετά από απουσία 24 ετών, ήταν το 1995 στην ταινία του Γιώργου Ζερβουλάκου Με τον Ορφέα τον Αύγουστο.
Στα τέλη του 2005 κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία του με τίτλο Όσα θυμάμαι και όσα αγάπησα περιοδεύοντας μάλιστα ανά την Ελλάδα για την προώθηση του βιβλίου του. Η ιδέα για την έκδοση προέκυψε μετά από συνέντευξή του στο περιοδικό «Εικόνες».
Ο Νίκος Ξανθόπουλος παντρεύτηκε δύο φορές και έχει τέσσερα παιδιά και πέντε εγγόνια.
Θέατρο – Κινηματογράφος
Η πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση του Ξανθόπουλου στο θέατρο έγινε με τον Θίασο Κατερίνας στην κομεντί Βιργινία. Συνέχισε στο Ελεύθερο Θέατρο με διάφορους ρόλους σε παραστάσεις όπως: Η κυρία δε με μέλει, Λα μάμα, Ηλέκτρα (Θίασος Ροντήρη, όπου έπαιξε τον ρόλο του Ορέστη), Είσοδος Υπηρεσίας, Σκάνδαλα στην Εξοχή και το Τραγούδι του Νεκρού Αδερφού (Θίασος Κατράκη).
Ο Νίκος Ξανθόπουλος συμμετείχε σε 24 θεατρικές παραγωγές και έπαιξε όλα τα είδη του θεάτρου.
Το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο έγινε το 1958 στην κωμωδία του Φίλιππα Φυλακτού Το Εισπρακτοράκι, στο πλευρό του Βασίλη Αυλωνίτη και του Νίκου Ρίζου.
Ως πρωταγωνιστής της μεγάλης οθόνης καθιερώθηκε από τον σκηνοθέτη-παραγωγό Απόστολο Τεγόπουλο (Κλακ Φιλμ), με τον οποίο είχε αποκλειστική συνεργασία από το 1964 μέχρι το 1971, σε μουσικές δραματικές ταινίες.
Εκκίνηση στις ταινίες της νεοσύστατης Κλακ Φιλμ έκανε το 1963 στην ταινία Πληγωμένες καρδιές, στον ρόλο του κακού κουνιάδου. Η αρχή της τυποποίησης των ρόλων του Ξανθόπουλου έγινε έναν χρόνο αργότερα στην ταινία Αγάπησα και Πόνεσα όπου παρουσιάζονται όλα τα στοιχεία που καθιέρωσαν τον Ξανθόπουλο στη συνείδηση του κόσμου σαν παιδί του λαού.
Τηλεόραση – Βιντεοκασέτες
Στην τηλεόραση, ο Νίκος Ξανθόπουλος εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1973 στη σειρά Αγρίμια.
Οκτώ χρόνια μετά τα Αγρίμια, το 1981, έπαιξε στο σήριαλ του Ερρίκου Θαλασσινού Το Ημερολόγιο ενός Θυρωρού. Εκεί υποδύθηκε τον καπετάνιο που θέλει να μπαρκάρει και δεν μπορεί να βρει κάπου να αφήσει τον γιο του. Ο ρόλος ήταν αφορμή να ξαναρχίσει το κάπνισμα.
Το 1994 έπαιξε στην τηλεοπτική δραματική σειρά Στην Κόψη του Ξυραφιού.
Το 1989 συνεργάστηκε με τον Απόστολο Τεγόπουλο και τον Πάνο Κοντέλη στο Μινόρε μιας Καρδιάς που κυκλοφόρησε σε τρεις κασέτες και κατόπιν παίχτηκε στην ΕΡΤ σε 16 επεισόδια. Ακολούθησε το Η Αγάπη που δε Γνώρισε Σύνορα της οποίας τα γυρίσματα έγιναν στην Αθήνα, την Κωνσταντινούπολη και το Παρίσι. Κυκλοφόρησε σε δύο κασέτες και αργότερα προβλήθηκε σε 8 επεισόδια στο MEGA.
Στη συνέχεια συμμετείχε σε άλλες δύο βιντεοπαραγωγές, Η Καρδιά του Πατέρα και Έρωτας στο Περιθώριο που παίχτηκε και στην τηλεόραση στο κανάλι ΑΝΤ1, το 1992.
Τραγούδι
Ο Νίκος Ξανθόπουλος για τις ανάγκες των ταινιών έγινε τραγουδιστής υπό την καθοδήγηση του Απόστολου Καλδάρα και της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου.
Μετά το 1971 σταμάτησε τις εμφανίσεις του στον κινηματογράφο και μεταπήδησε σε νέα καριέρα στο λαϊκό τραγούδι. Συνολικά έχει κυκλοφορήσει 9 άλμπουμ και 55 singles. Η δισκογραφία του περιλαμβάνει γύρω στα 300 τραγούδια. Τα τραγούδια του υπογράφουν μεταξύ άλλων οι Άκης Πάνου, Χρήστος Νικολόπουλος, Σταύρος Ξαρχάκος και άλλοι.
Κατά τη διάρκεια της αποχής του από κινηματογράφο και τηλεόραση, ο Ξανθόπουλος είχε την ευκαιρία να επισκεφθεί και να περιοδεύσει σε ΗΠΑ, Αυστραλία και σχεδόν όλη την Ευρώπη, γνωρίζοντας την αποδοχή και την αποθέωση από την Ελληνική ομογένεια.
Φιλμογραφία
1958
Το Εισπρακτοράκι
1959
Πώς περνούν οι Παντρεμένοι
1960
Ηδονή και Πάθος [Ο Άνθρωπος Μου – Αγάπη και Πάθος] Ο Μήτρος και ο Μητρούσης στην Αθήνα
Σταχτοπούτα
Τα Ντερβισόπαιδα
Το Κορίτσι του Δρόμου
1961
Η Ζωή μου Αρχίζει με Σένα
Ο Παλληκαράς
Το Σπίτι της Ηδονής [Ο Αλήτης του Λιμανιού]
1962
Δεν γνώρισα Μητέρα [Δίχως Μητέρα] Κατρακύλισμα στο Βούρκο [Κυλισμένοι Στο Βούρκο – Λύτρωσέ με Αγάπη μου] Η Εκδίκηση του Καβαλάρη [Ο Καβαλάρης] Οι Επικίνδυνοι
1963
Πληγωμένες Καρδιές
Αμαρτωλά Χεριά
Για την Αγάπη του Παιδιού μου [Για την Αγάπη μας] Λενιώ η Βοσκοπούλα [Ματωμένα Όνειρα] Μίσος
1964
Αγάπησα και πόνεσα
Δίψα για Ζωή
Είμαι μια Δυστυχισμένη
Είναι μεγάλος ο Καημός
Ζωή γεμάτη Πόνο
Ο Ζητιάνος μιας Αγάπης
1965
Απόκληροι της Κοινωνίας
Καρδιά μου πάψε να πονάς
Με Πόνο και με Δάκρυα
Περιφρόνα με Γλυκιά μου
1966
Έχω Δικαίωμα να σ’ αγαπώ
Ο Άνθρωπος που γύρισε από τον Πόνο
Ο Κατατρεγμένος
Σκλάβοι της Μοίρας
1967
Τα Ψίχουλα του Κόσμου
Κάποτε κλαίνε και οι Δυνατοί
1968
Άδικη Κατάρα
Η Καρδιά ενός Αλήτη
Ξεριζωμένη Γενηά
Ταπεινός και Καταφρονεμένος
1969
Για την Τιμή και τον Έρωτα
Ένας Άντρας με Συνείδηση
Η Οδύσσεια ενός Ξεριζωμένου
Η Σφραγίδα του Θεού
Φτωχογειτονιά Αγάπη μου
1970
Γιακουμής μια Ρωμαίικη Καρδιά
Εσένα μόνο αγαπώ
Ο Αετός των Σκλαβωμένων
1971
Ζούσα Μοναχός χωρίς Αγάπη
Οι Άνδρες Ξέρουν ν’ Αγαπούν
1995
Με τον Ορφέα τον Αύγουστο
2004
Για Πέντε Διαμερίσματα Και Ένα Μαγαζί [Ντοκιμαντέρ]
Με πληροφορίες από τη wikipedia
