ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ

Νεκρός ο Νότης Μαυρουδής: Το τελευταίο, προφητικό μήνυμα του πριν πέσει στο κενό -Θρήνος στο ελληνικό τραγούδι

adv

 



Νότης Μαυρουδής: Τραγικό τέλος βρήκε τον γνωστό συνθέτη, κιθαριστή και ραδιοφωνικό παραγωγό νωρίς το βράδυ της Τρίτης 3 Ιανουαρίου, ενώ βρισκόταν με τη σύζυγό του στο σπίτι τους στην Κουκουράβα Πηλίου.

style="display:block"
data-ad-client="ca-pub-3898679088151809"
data-ad-slot="3017707399"
data-ad-format="auto"
data-full-width-responsive="true">


Νότης Μαυρουδής: Έπεσε στο κενό ο γνωστός καλλιτέχνης

Όπως μεταδίδει το magnesianews.gr, ο άτυχος καλλιτέχνης, ενώ είχε βρεθεί για διακοπές στο σπίτι του στην Κουκουράβα, λίγο μετά τις 8.30 το βράδυ έβαλε ένα ξύλο στα κάγκελα της αυλής του σπιτιού του και πάτησε πάνω. Δυστυχώς όμως, πιθανόν έχασε την ισορροπία του ή ζαλίστηκε και έπεσε στο κενό.

Σύμφωνα πάντα με τα όσα αναφέρει το magnesianews.gr, ο 77χρονος έπεσε από ύψος τριών μέτρων πάνω σε πέτρα με το κεφάλι, με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό του. Η σύζυγός του, μη μπορώντας να πιστέψει τι είχε συμβεί, κάλεσε το ΕΚΑΒ στις 20.45, κινητή μονάδα με γιατρό πήγε στο σημείο, αλλά ο άτυχος συνθέτης ήταν γεμάτος αίμα και ήδη είχε αφήσει την τελευταία του πνοή. Η σορός του μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Βόλου, όπου οι γιατροί διαπίστωσαν τον θάνατό του.

Ποιος ήταν ο Νότης Μαυρουδής

Είχε γεννηθεί το 1945. Τα δυο πρώτα χρόνια της ζωής του τα έζησε στη φυλακή δίπλα στη μητέρα του, που ήταν πολιτική κρατούμενη. Το 1958 ξεκίνησε μαθήματα κιθάρας στο Εθνικό Ωδείο με καθηγητή τον Δημήτρη Φάμπα και πήρε το δίπλωμα το 1969 με Άριστα.




style="display:block"
data-ad-client="ca-pub-3898679088151809"
data-ad-slot="3017707399"
data-ad-format="auto"
data-full-width-responsive="true">


Το 1970 εγκαταστάθηκε στην Ιταλία, όπου του ανατέθηκε η έδρα κλασικής κιθάρας στη Scuola Ciciva di Milano, στην οποία δίδαξε ως το 1975. Το 1970 παρακολούθησε και τα μαθήματα της Ακαδημίας Santiago de Compostella στην Ισπανία με τον Jose Tomas.

Το 1975 εγκαταστάθηκε οριστικά στην Αθήνα και από αυτή τη χρονιά άρχισε να διδάσκει κλασική κιθάρα στο Εθνικό Ωδείο. Τα έτη 1975, 1977 και 1979 έδωσε ρεσιτάλ στο Φεστιβάλ Κλασικής Κιθάρας του Esztergom της Ουγγαρίας. Το 1978 πήρε μέρος στο διεθνές Φεστιβάλ Πολιτικού Τραγουδιού στο Ανατολικό Βερολίνο και στο 11ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας στην Αβάνα της Κούβας. Ως συνθέτης και σολίστ έχει δώσει πολλά ρεσιτάλ σε πολλές χώρες (Ελλάδα, Ιταλία, Φινλανδία, Ελβετία, Γερμανία, Ουγγαρία, Αυστρία, Κούβα).

Ως καθηγητής στο Εθνικό Ωδείο Αθήνας, είχε μαθητές αρκετούς δημοφιλείς καλλιτέχνες όπως οι Μανώλης Ανδρουλιδάκης, Σωκράτης Μάλαμας, Παναγιώτης Μάργαρης, Γιώργος Μελάς, Λάμπρος Ντούσικος, Δημήτρης Σωτηρόπουλος, κ.ά.. Από το 1994 ανέλαβε καθήκοντα προέδρου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Υπουργείου Πολιτισμού και από το 1995 ανέλαβε καλλιτεχνικός διευθυντής στο διεθνές Φεστιβάλ της Πάτρας.

Ο Νότης Μαυρουδής μπήκε στη δισκογραφία το 1964 με τα τραγούδια «Άκρη δεν έχει ο ουρανός» και «Τα γιορτινά σου φόρεσε», σε στίχους του Γιάννη Κακουλίδη με ερμηνευτή τον Γιώργο Ζωγράφο. Το 1966 έγραψε μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο.

Το 1968 μελοποίησε το έργο του Οδυσσέα Ελύτη Άσμα Ηρωϊκό και Πένθιμο για τον Χαμένο Ανθυπολοχαγό της Αλβανίας, ένα λαϊκό ορατόριο για φωνή-χορωδία και ορχήστρα.

Το 1976 κυκλοφορεί ο δίσκος Ζωγραφιές απ’ τον Θεόφιλο σε στίχους του Άκου Δασκαλόπουλου, εμπνευσμένους από τις ζωγραφιές του Θεόφιλου. Το 1977, μελοποιεί ποιήματα του Μάνου Χατζιδάκι στον δίσκο Παιδί της Γης.

Το 1985 κυκλοφορεί ο δίσκος Έρως ανίκατε μάχαν σε ποίηση του Ηλία Πετρόπουλου.
Από το 1990 έχει γράψει τραγούδια για Παιδική Χορωδία, και συνεργάζεται με την Παιδική Χορωδία Δημήτρη Τυπάλδου.

Το 1998 κυκλοφόρησαν οι δίσκοι με μουσική για τις θεατρικές παραστάσεις «Όλιβερ Τουίστ» (με μουσική και τραγούδια του για την παράσταση του «Θιάσου 81»), και «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» (με μουσική και 3 τραγούδια, για την παράσταση της ομώνυμης τραγωδίας από τον Θίασο «Θυμέλη»).

Μεταξύ 1999-2008 ηχογράφησε μαζί με τον μαθητή του Παναγιώτη Μάργαρη τη βραβευμένη σειρά Cafe de l’ art, στην οποία διασκεύαζαν γνωστά τραγούδια από το ελληνικό και διεθνές ρεπερτόριο, για δύο κιθάρες.

Στο ίδιο πνεύμα, το 2018 ξεκίνησε τη σειρά Café Latino με τον Γιώργο Τοσσικιάν.
Το 2019 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις IANOS το έργο “Άγρυπνο φεγγάρι”, Μελοποιημένοι Έλληνες ποιητές από τον 19ο και τον 20ό αιώνα.

Το 1999 κυκλοφορεί ο δίσκος Λούνα Πάρκ, με την Παιδική Χορωδία του Δημήτρη Τυπάλδου και συμμετοχή του Γιώργου Νταλάρα. Το 2002 γράφει τραγούδια για γυναικείες φωνές, στον δίσκο Στην ηχώ του έρωτα, στον οποίον συμμετέχουν μεγάλα ονόματα όπως η Χάρις Αλεξίου, η Γλυκερία, η Ελευθερία Αρβανιτάκη, η Έλλη Πασπαλά.

Το 2006 γράφουν με τον Ηλία Κατσούλη τραγούδια που «αφηγούνται» τις ιστορίες μεγάλων Ελλήνων καλλιτεχνών (Γρ. Μπιθικώτσης, Στ. Χασκήλ, Ρόζα Εσκενάζυ, Μαρίνα Νίνου, Φλέρυ Νταντωνάκη, Σωτηρία Μπέλλου κ.ά.) και κυκλοφορούν στον δίσκο Carte Postale.

Ο Νότης Μαυρουδής έχει συνεργαστεί με ποιητές όπως ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Γιάννης Κακουλίδης, ο Ηλίας Πετρόπουλος, ο Άκος Δασκαλόπουλος, τον συνθέτη Μάνο Χατζιδάκι, και τραγουδιστές όπως Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Γιώργο Ζωγράφο, Αρλέτα, Πόπη Αστεριάδη, Ελένη Βιτάλη, Γιώργο Μουφλουζέλη, Γιάννη Σαμσιάρη, Νένα Βενετσάνου, Πέτρο Πανδή, Κώστα Θωμαΐδη, Σταμάτη Κραουνάκη, Τάνια Τσανακλίδου, Μανώλη Μητσιά, Χάρις Αλεξίου, Γιώργο Νταλάρα, Γλυκερία, Παντελή Θαλασσινό, Έλλη Πασπαλά, Αναστασία Μουτσάτσου κ.ά..



Νότης Μαυρουδής: Η «προφητική» τελευταία ανάρτηση

Μόλις δύο 24ωρα από την τραγωδία, ο άτυχος καλλιτέχνης έγραψε στην πρώτη του δημοσίευση για τη νέα χρονιά στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook: «Στη ζωή δεν υπάρχουν δ ε δ ο μ έ ν α· αυτά ανατρέπονται εύκολα…». Δυστυχώς, η σκληρή πραγματικότητα ήρθε να επιβεβαιώσει τα λεγόμενά του με τον ξαφνικό και άδικο θάνατο που βρήκε.

Ολόκληρο το τελευταίο κείμενο του Νότη Μαυρουδή

2023-Το μέλλον του παρελθόντος μας…

Και γεννάται το θέμα: μπορούμε να ανοίξουμε μια καινούργια σελίδα με το ξεκίνημα του 2023 σβήνοντας τα του ’22; Είναι ζητήματα που συνέβησαν και καθόρισαν τον τρόπο σκέψης τής κοινωνίας μας! Δεν μπορούμε να τα αγνοήσουμε θεωρώντας τα μη γενόμενα…

Θα ήταν περιττό να απαριθμήσω τώρα τα συμβάντα των δυο τελευταίων χρόνων, που ταλάνισαν την κοινή ζωή και τη συνείδηση ή τους κινδύνους που α π ε ι λ ο ύ ν την όποια ευδαιμονία, καθώς και άλλα πολλά με το αρχικό «ευ» (ευτυχία, ευζωία, ευμάρεια, κ.ά.), στοιχεία τα οποία πιστεύαμε πως είχαμε κατακτήσει και πορευόμασταν με αυτά τα δεδομένα.

Όμως αποδείχτηκε, για άλλη μια φορά, στη ζωή δεν υπάρχουν δ ε δ ο μ έ ν α· αυτά ανατρέπονται εύκολα, όταν οι άνθρωποι δεν προστατεύουν τους εαυτούς τους, τα παιδιά και τα εγγόνια τους, μέσα από πράξεις που ενδυναμώνουν τη συνείδηση και τη συμμετοχή στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Να γίνουν δηλαδή αλληλέγγυοι και συνοδοιπόροι, να συμπλεύσουν μέσα στο…κύμα της εκπαίδευσης, της γνώσης, της ελευθερίας και των συλλογικών οργάνων.

Η ατομική και συλλογική Ελευθερία όμως έχουν κανόνες και υποχρεώσεις. Δεν είναι φράση απλώς φιλολογική· εξ’ άλλου, για να την προσεγγίσεις προϋποθέτει αγώνες και διεκδικήσεις. Η Ιστορία διαθέτει αμέτρητες σελίδες σκληρών και αιματηρών αγώνων, για τη δύσκολη πορεία τής ανθρωπότητας στην αναζήτησή τους…

Δεν πάλεψαν για μια φράση, αλλά για την πεμπτουσία της, που είναι ο χώρος, ο χρόνος, το πνεύμα και η κουλτούρα τής δημιουργικής συμμετοχής.

Παρασύρθηκα και θέλω να τα μαζέψω λίγο, για να υπογραμμίσω πως η Νέα Χρονιά, για να είναι «κ α λ ύ τ ε ρ η», όπως όλοι επιθυμούμε, θα έπρεπε να μην «κουβαλάει» το συγκεντρωμένο φορτίο που έχει μαζευτεί μέσα στο πέρασμα του χρόνου.

Το ’22 λοιπόν, όχι εκείνο του 20ού αιώνα αλλά του 21ου, μας προέκυψαν τόσα δυσάρεστα, όσα δεν περιμέναμε…

Η φονική επιδημία, η εισβολή στην Ουκρανία με τις πουτινικές απάνθρωπες και βρώμικες βομβαρδιστικές επιθέσεις, ευρωπαϊκή αναστάτωση για την ενεργειακή αυτονομία, ακρίβεια προϊόντων, ποικίλες προκλήσεις και απειλές εισβολής από γείτονες «μέσα στη νύχτα», συνεχείς προσφυγικές ροές, κλιματικές ανατροπές, συμφορές με πυρκαγιές δασών, φονικές χιονοπτώσεις και καταστροφικές πλημμύρες, έντονη ενδοοικογενειακή βία, απρόσμενοι παιδόφιλοι, βιαστές παντός είδους με εμπλοκές καλλιτεχνών υπεράνω «πάσης υποψίας», γυναικοκτονίες, θανατικές επιβολές από θρησκευτικά δόγματα και απίστευτη βία εναντίον γυναικών, δημιουργίες παιδικών συμμοριών, καταπάτηση ατομικών δικαιωμάτων, οικονομική διαφθορά και διαπλοκή, ακόμα και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο…

Ποιος θα διανοηθεί να ψελλίσει πως το παρελθόν μας, περιείχε την… κ α ν ο ν ι κ ό τ η τ α; Πώς μπορούμε να απαλλαχτούμε από αυτές τις θεοσκότεινες κατακόμβες στις οποίες κι εμείς εμμέσως «κατοικούμε» δίχως τη θέλησή μας, βαραίνοντας τις συνειδήσεις;

Δεν χρειάζεται να το αναλύσω· βρισκόμαστε μέσα σε ένα πλέγμα του οποίου η ύπαρξη γεννά την εποχή μας. Όμως, μεγάλο μέρος των πολιτών, θεωρεί δυστυχώς πως δεν είναι και τόσο… απαραίτητη η πνευματική τροφή, η οποία, ωστόσο θα μπορούσε να σημάνει ένα προειδοποιητικό καμπανάκι κινδύνου.

Και το μέλλον; Η διαπαιδαγώγηση; Η Εκπαίδευση; Η καλλιέργεια; Ο αλτρουϊσμός; Η ανάγκη συλλογικότητας; Πνευματικότητας; Ο Ουμανισμός; Το μέλλον των παιδιών μας; Των παιδιών τους; Ο δρόμος τους; Η πορεία τους; Η προστασία τους;

Παλεύουμε καθημερινά με την πυξίδα εμπρός-πίσω ή μέλλον-παρελθόν…

Τόσα ερωτήματα, τόσες αγωνίες για ό,τι το μέλλον υποκρύπτει…

Μμμμμμμ· άραγε το 2023 θα μπορέσει να αντέξει το βάρος μιας τέτοιας, τόσο τραυματισμένης, πραγματικότητας που έχει κατακυριεύσει το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας μας;

Πάντως, την ευχή σε όλες και όλους για καλύτερη Χρονιά, την νιώθω αναγκαία.

Νότης Μαυρουδής