ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ

“Μου αφαίρεσαν κομμάτι πνεύμονα”: Στιγμές αγωνίας για την Ελένη Γερασιμίδου, το σοβαρό χειρουργείο & η κατάθλιψη

adv

 


Ελένη Γερασιμίδου: Συνέντευξη παραχώρησε η αγαπημένη ηθοποιός στο περιοδικό Λοιπόν και τον δημοσιογράφο Ανδρέα Θεοδώρου με αφορμή τη νέα παράσταση που παρουσιάζει μαζί με τον σύζυγο της. Μεταξύ άλλων, η σπουδαία ηθοποιός του θεάτρου και της τηλεόρασης μίλησε από καρδιάς για το σοβαρό πρόβλημα που αντιμετώπισε στον πνεύμονα της πριν από λίγα χρόνια.


style="display:block; text-align:center;"
data-ad-layout="in-article"
data-ad-format="fluid"
data-ad-client="ca-pub-3898679088151809"
data-ad-slot="3955798823">


Ελένη Γερασιμίδου: Απόσπασμα από τα όσα ανέφερε στη συνέντευξη

Ερώτηση δημοσιογράφου: Φτάσατε στα πρόθυρα της κατάθλιψης;

Ελένη Γερασιμίδου: «Η κατάθλιψη είναι μια ορολογία που κάποτε που επισκέφθηκα για μια φορά μια ειδικό, μου είπε να μην τη χρησιμοποιούμε. Ότι υπάρχουν κρίσεις μελαγχολίας κάποιες φορές, βεβαίως και υπάρχουν. Και κρίσεις πανικού έχω πάθει πολύ νέα. Νόμιζα ότι θα πεθάνω. Στο τέλος μου είπαν οι γιατροί να μου δώσουν κάνα βάλιουμ, αλλά δεν τα πήρα. Άρχισα να περπατάω, να διαβάζω, να αγωνίζομαι



style="display:block; text-align:center;"
data-ad-layout="in-article"
data-ad-format="fluid"
data-ad-client="ca-pub-3898679088151809"
data-ad-slot="3955798823">


Ελένη Γερασιμίδου

Ερώτηση δημοσιογράφου: Είναι αλήθεια πως σας είχαν βρει όγκο στον πνεύμονα πριν κάποια χρόνια;

Ελ. Γερασιμίδου: «Ναι, αλλά δεν ήταν καρκίνος. Ήταν πνευμονικός όζος από κάποια παλιά φλεγμονή. Έπρεπε όμως να χειρουργηθώ και ευτυχώς η ταχεία βιοψία ήταν αρνητική, όπως και η πιο λεπτομερής. Έγινε κανονικό χειρουργείο, μου αφαίρεσαν κομμάτι πνεύμονα αλλά μια χαρά είμαι τώρα

Ελένη Γερασιμίδου

Ερώτηση δημοσιογράφου: Στις δύσκολες στιγμές πιστεύετε στον Θεό;

Ελ. Γερασιμίδου: «Ναι, δεν μπορώ να το αρνηθώ αυτό. Ειδικά όταν ήταν άρρωστη η αδερφή μου. Τότε μέναμε στην Κυψέλη, περνούσα από τον Άγιο Δημήτριο και είχα πει ότι δεν θα το σταματήσω και όποτε περνάω κάνω τον σταυρό μου χωρίς να ντρέπομαι, ας με κοιτάνε. Δεν είμαι θεούσα, ούτε ξέρω σε τι ακριβώς προσεύχομαι, απλώς αισθάνομαι την ανάγκη αυτή…»